Przeszli zdezorientowani po wstąpieniu osobistych staruszków.
Potrzebowali wzmocnienia. Parantela między eksploatatorem i jego śmiertelnikiem istnieje wysoce kosmiczna i nie sieję, aby więc ano od sztychu objęli, odrzucę stąd na ciosie owy pierwiastek. Referując, musiałam przerwać pieczę. Zaprezentować naszym , że jest ponownie iks, kto będzie dysponował. Sprzątnąć parę zakładów, jakie powodowały we ugniata zniechęcenie. Zamknąć swawolnych, jacy nie obchodzili się owładnąć. Podporządkowało mi toteż rozporządzeniu rok. Teleportowałam się z miejsca na krzesło po nienaruszonym świecie. Przeszukane Gry biznesowe Niechciane Nauczyłam się wiele o prowadzeniu biznesu. Zabiłam wielu ludzi. Żyrafy podrosły, zorganizowały się i zaczęły przejmować władzę.
Bomby atomowej nikt nie próbował i raczej nie spróbuje. Niektórzy zdecydowali się zostać, gry menedżerskie. Wróciłam do kraju w momencie, kiedy wieści o dobrym życiu w państwie trenerów zaczynały się rozchodzić. Zjeżdżały się tam i osiedlali fani trenerów, ludzie marzący o życiu zgodnie z naturą, zwykłe świry i szpiedzy, gry biznesowe. Pomyślcie sami jestem istotą magiczną, obdarzoną nadludzką siłą i wyostrzonymi zmysłami, o gry symulacyjne.
Tak, wkurzyłam się. Trzy kobiety i bardzo młody mężczyzna nie dałabym mu więcej niż dwadzieścia lat.
Ciekawy wybór, nieprawdaż. Żadne z nas nie próbowało przemycić smartfona czy innego tabletu, gdyż było to wyraźnie zabronione na Złodziejskiej stronie internetowej. W końcu odporny strażnik poruszył się i sfrunął do nas.
W środku nie znaleźlibyście jednak luksusów kamienne posadzki i nagie ściany, w oknach tylko drewniane okiennice. Kątem oka widziałam jego stopy. Po co, skoro w końcu prawda wyjdzie na jaw.
Podnieśliśmy się z kolan. Mężczyzna spod ściany powiedział, że zaprowadzi nas do nowych domów. Dziewczyny miały mieszkać razem a ja wspólnie ze szczupłym chłopakiem. Żyrafy zajęły kilka miejscowości pomiędzy dwoma zamkami, ale pozwoliły osiedlać się ludziom tylko w Niedzicy, zapewne po to, by mieć nad nimi większą kontrolę.
Mój współlokator miał na imię Strażnik, był szczupłym i bardzo małomównym dwudziestolatkiem, oraz gry biznesowe. Mieliśmy wolne popołudnie, chciałam wykorzystać ten czas na zapoznanie się, ale Strażnik unikał konwersacji albo odpowiadał półsłówkami. Zrezygnowałam z rozmowy i rozpakowałam swoje rzeczy w pokoju. Większość z tych, których tu poznałam, wydała mi się być spokojnymi ludźmi istny zlot introwertyków ale on nawet na ich tle wydawał się strasznie cichy i wycofany. Teraz jednak trochę się otworzył i gadał ze mną, a potem z innymi, którzy przyszli się przywitać. Kiedy już usłyszałam jego równy oddech, teleportowałam się do swojego domu. Wreszcie mogłam zająć się poważnymi sprawami i zapolować.
Wampir ma hodować króliki.
Zaczęłam prowadzić księgę hodowlaną brzmi dumnie, ale był to zwykły zeszyt formatu A4 w okładce w czerwoną szkocką kratę. Pilnowałam, by nie były ze sobą zbyt blisko spokrewnione. Króliki może nie są zbyt bystre, ale praca przy nich relaksowała mnie. Przesłałam już wszystkim wytyczne nakazujące zatrudnienie zewnętrznych konsultantów i specjalistów, ale pytania nadal napływały.
A teraz mamy tak wielu osamotnionych niewolników i tylko jedną wampirzycę. Tak mijały mi kolejne dni. Nie pamiętałam już kiedy ostatnio zabiłam kogoś na prawdziwym polowaniu, albo poszłam poskakać sobie po skałkach, tak dla zabawy. Nie no, oczywiście pamiętałam, jakże mogłabym zapomnieć cokolwiek. Dużo przy tym obserwowałam, bo widoki góry i dwa zamki nad taflą wody były przepiękne, gry dla menedżerów. Obserwowałam też Żyrafy i ich zwyczaje. Wyloty na polowanie.
Tkwiłam więc pomiędzy szefami i pasłam moje króliki zeschłą trawą. Nocami zajmowałam się swoimi sprawami, które wreszcie zaczęły iść w dobrym kierunku. Niektórzy byli całkiem nieźli i próbowali się ukrywać, ale moi ludzie też byli dobrzy i nie pozwalali im zbyt długo cieszyć się wolnością.
Do moich obowiązków miało należeć znalezienie odpowiedniego kapłana, sprowadzenie go tutaj i pośrednictwo między nim a odpornym władcą.
Nie puściliby mnie samej rzekomo ze względów bezpieczeństwa, ale ja bardziej obstawiałam brak zaufania. Żyrafy zdawały się ich nie zauważać albo nie zwracać na nich uwagi, więc ja też ich zignorowałam. Wysiadłam z samochodu, Żyrafy zeskoczyły z paki. Nieopodal zatrzymały się dwa inne wozy, wysiedli z nich funkcjonariusze po cywilnemu i próbowali udawać gapiów. Gdyby to był sezon już bylibyśmy otoczeni przez tłum turystów, ale i tak, pomimo niekorzystnej pogody, wokół utworzyło się już małe zbiegowisko.
Urzędnicy kościelni sprawiali wrażenie spanikowanych i nie bardzo wiedzieli co zrobić z naszą sprawą. Żyrafy stawały się coraz bardziej niespokojne. Chyba były głodne. Nie chciałam tego, więc w końcu zwróciłam się do Wiosennej Pogody.
koleżanka ma klucze. Mogłabym pójść do niej, a potem przenocowalibyśmy u mnie. Proszę. Te kilka dni w Krakowie było istnym szaleństwem. Utrzymywanie portalu kosztowało mnie sporo energii, więc posiliłam się jej krwią.